"De inboorlingen van dit dorp heten vichters, erger nog moordeneers, omdat zij de naam en faam hebben zeer twistziek te zijn en gaarne te vechten. In hun vechtpartijen speelt het mes dikwijls een vreselijke rol en vallen er niet zelden doden. 't Is vooral langsheen de weg van Baal naar Tremelo, een brede zandbaan, dat een schuwe, vechtlustige bevolking woont in lemen hutjes".
Meerdere auteurs hebben over de Tremelonaars als Messevechters geschreven. In DE BRABANTSE FOLKLORE nr. 247, van september '85, vindt U daarover een artikel van Norman Decat. Rik Wouters, Tremeloos volkskundige nummer 1, die in zijn werk Tremelore 1900 niet minder dan twintig bladzijden wijdt aan de vechters, kan echter ook relativeren:
"De Tremelonaars kregen in de tweede helft van vorige eeuw de spotnaam Messevichters. Om zulke bedenkelijke reputatie te verwerven moet er wel een en ander gebeurd zijn. En werkelijk, de gendarmen van Haacht hadden meer dan hun handen vol met die van Tremelo. De advokaten te Leuven ook. De rechtbank hoorde praktisch elke week het dialekt van over de Dijle en de Laak. Toch moeten zulke feiten geplaatst worden in tijd en landschap. Deze gemeenschap mag dan barbaarse exponenten gekend hebben, ze was hoegenaamd niet slechter dan elders".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten